PD_005_Lisatzaileak - arteederrenmuseoa

1894an, Ignacio Díaz Olano Erromara joan zen bere mezenas Felipe Arrietaren —hura ere gasteiztarra— pentsioari esker. Italian egin zuen prestakuntza egonaldian margotutako lanetako bat da "Lisatzaileak", eta harekin hirugarren domina irabazi zuen 1895eko Arte Ederren Erakusketa Nazionalean.

Margolanean hamar langile daude, zuri jantzita, baina badirudi, hasieran, artistak hamaika modelo erabiltzeko asmoa zuela. Alkandora eta arropa zuriak lisatzen eta almidoitzen ari dira. Konposizioa margolanaren lehen planora begira dago: sartu berri den lankidea, zeregin horietan eskarmenturik gabea (María Antonia Proietti, artistaren modeloa), erantzuten ari da emakume adintsuenak, “gobernantak” edo lisatzaileen lantegiko arduradunak, ematen dizkion jarraibideak.

 

 

Mihisea, egiazki, argi eta kolore ariketa konplexu bat da, alegia, atzealde zuriaren gainean figura zuriak nabarmentzea. Eszena osoa girotze argi leun batek bahetua da; girotze hori are gehiago indartzen du lisatzailearen keinuak, zeina atzealdean leihate handiaren gortina zabaltzen ari baita. Horrela, gelari argi batasuna ematen zaio, kontrasterik gabe. Honela esan zion egileak bere adiskide min Fernando de Amárica pintore arabarrari: “Zuriekin ondo jokatzen saiatzen naiz; gauza oso zaila, eta are gehiago niretzat, zuk dakizunez beti egin zaidalako zail kolorea maneiatzea, eta aurrera ateratzeko badiotsut zoro parean nabilela ezer falta ez zaidan arren".

1895eko maiatzean, Gasteizko prentsak jakitera eman zuen lan hura “gasteiztar aberats” batek erosi zuela; ia-ia ziur, Felipe Arrietak berak erosiko zuen; hain zuzen, hark ordaindu zion Erromako egonaldia.